MIŞ GİBİ YAPARAK MI YOKSA HİZMET EDEREK Mİ?

Bu hayatı -mış gibi yaparak mı yaşayacağız yoksa eylemlerimizin hizmet edip etmediğini sorgulayarak mı yaşayacağız?

Bu sadece bir kere değil, belirli aralıklarla kendimize yeniden sormamız gereken bir soru.

İkisinin benim bakış açımdan farkını biraz açmak istiyorum.

-mış gibi davranma hali, sadece egomuzun ben diye tabir ettiği karakter tanımına ‘’uygun mu’’ diye bakarak attığımız adımlar,takındığımız tavırlar vb.’nin bütününü kapsayan bir hal.

Eylemlerimizin hizmetini sorguladığımızda ise farkındalığımız egonun hesap kitap yaptığını fark ediyor. Bu farkındalıkta olduğumuzda sırf ‘’vitrinimde hoş durur’’ yaklaşımı ile eyleme geçilmiyor. Attığım bu adım, söylediğim bu söz vb. gerekli mi? nazik mi? faydalı mı?  gibi bir sorgulama süzgecinden geçtikten sonra harekete geçiliyor.

Aslına bakarsanız kimse sürekli aynı farkındalık seviyesinde değil. Bunu bilmek ve kendimizden sürekli mükemmel olmayı beklememek gerçek bir dönüşüme adım atmak için son derece önemli. Her birimiz bazen egomuzu parlatmaya yönelik bazen de faydalı ve anlamlı olacağına kalpten inandığımız adımlar atıyoruz. Bana göre günün sonunda hayattan aldığımız doyumun tatmin edici olabilmesi, bir anlam yüklediğimiz ve tarlamızı adım adım ekip o anlamı büyütebileceğimiz eylemleri, sadece egomuzun başını okşayan eylemlere göre daha sık yapmamız ile ilgili..

İşte sürekli bu hallerin içinde oradan oraya geçiş yaptığımızdan dolayı her gün bu soruyu kendimize yeniden sormalıyız. Çünkü hem kendimizi düşündüğümüz bir yaşamdan çıkıp bütünün bir parçası olarak kendimizi gerçekleştirdiğimizde hem de bu yola anlamlar ektiğimizde yaşamın bir parçası olduğumuzu hissederek, tatmin ve keyif duyarak yaşayabiliriz.

Anlamlı bir yaşam yolu için  kendi yolculuğumda kullandığım bir check-listim var.

1. Uzun vadeli hedeflere dayanan eylemlerim var mı ve günlük rutinimin bir parçası mı?

Günlük rutinimize katıp sürdürebildiğimiz eylemler büyük ihtimalle bir anlam üzerine inşa edilmiştir. Ancak bazen sürdürülebilir olan eylemlerimizi ‘’yapmaktan başka çarem yok ‘’ gibi bir inancın etrafına örmüş olabiliriz. Bundan emin olmak için ikinci soruyu sorabiliriz.

• Her gün sürekli tekrarladığım eylemler ruhumu besliyor mu?

Ruhumuzu beslediğini o eylemi gerçekleştirmeye karşı heves, sabırsızlık ya da o esnada hissettiğimiz keyif duygularından anlayabiliriz.Bu bence bu soru çok ayırt edicidir.Her gün tekrarladığınız bir eylem ruhunuzu beslediği taktirde ancak yaratım enerjinizi ortaya çıkarabilir ve yüklediğimiz anlamı besleyebilir. Yoksa eyleminizin sonucunun ilham olmaktan uzak bir kopya olması kuvvetle muhtemeldir.

• Eylemin içindeyken bir sonraki eyleme geçme telaşı ve odak kaybı oluyor mu?

Eylemin her gün yaptığın bir şey olup olmamasından bağımsız olarak bir eylemin içindeyken sürekli hızlı yapıp bitirme telaşımız var ise orada -mış gibi davranma hali olma ihtimali yüksektir. Tabii ki farklı nedenleri de olabilir. Ancak bu hali kendinizde her fark ettiğinizde elinizi kalbinize koyup neyi ne için yaptığınızı kendinize bir kez daha sormanızı dilerim.

• Sürekli olarak zihnimizin eylemi tamamladığımızda ne olacağı ile ilgilenirken buluyor muyuz?

Yine zihnin sadece sonuca odaklı bir yerde gezinmesi yolculuktan keyif almadığımızın bir göstergesi olabilir. Bu konuyu da bir meditasyona yatırabiliriz.:)

• Gün içinde gerçekleştirdiğim eylemlerin birilerine pozitif anlamda etkisi var mı? Ve buna bilinçli olarak mı alan açıyorum?

Attığımız her adımın yaşadığımız Dünya’da bir yankısı var. Ancak bu noktada,bilinçli bir farkındalıkla birilerine hizmet etmeyi tercih ettiğimiz eylemler de hayatımızda yer buluyor mu ona bakalım istiyorum. Kişiler hedeflerimiz ve yaşam yolumuza birlik bilinci ekiyor olmamız hayatımızı daha yüksek bir farkındalıkla yaşadığımızın göstergesidir.

Evet! Bu check-list uygulandığında son derece etkili bir yol haritası olabilir ancak böyle bir konuya dikkatimizi çevirebilmemiz için azda olsa günümüzün içine farkındalık pratikleri örmemiz gerekir. Günde 15 dakikamızı meditasyona ayırmak harika bir başlangıç olabilir.

Namaste!